-Arkadaşlar hayırlısı ile bir çoğumuz 2 ay içerisinde göreve başlayacağız.
-Ve hepimizin şu an alacağı ilk maaşla ilgili bir planı vardır.
-Geçen senelerde göreve başlayan arkadaşlarımızın yaptıklarıyla bizim şuan yapmayı planladıklarımızı bu konu başlığı altında yazarken; çok güzel sohbet edeceğimizi umuyorum. İlk yorum benden B)
Ben mülakatlara girerken çok stresli; çıkarken de çok asabi oluyordum. Benim bu halime katlanan onlarca kişi vardı; çünkü normalde sakin ve neşeliyim ama ben böyle bir durumda iken,normal olmayan bir durumda iken, sürekli sağımda solumda oldular. Katipliğe girdim, sıralamada ikinciyim; mülakatta elendim. Mübaşirlikte sıralamada altıncıyım; mülakatta elendim. Ve en sonunda girdiğim onbirinci mülakatımda (İki senede toplam 11 Mülakata girdim) İnfaz Koruma Memurluğunu kazandım. Ailem, arkadaşlarım, akrabalarım, kuzenlerim, komşularım, berberim. sigara aldığım bakkalım yani eşim dostum... çok destek oldular ve her zaman yanımda bulundular. Bir nevi kahrımı çektiler
Benim kendi düşüncem; ilk maaşı ben haketmedim. Benim kahrımı çeken o insanlar haketti ilk maaşımı. Yani, o parayı bir emanet olarak alacağım; ilk olarak bir kurban keseceğim. Ve o kurbandan gram et yemeyeceğim. Fakire fukaraya dağıtacağım. Öyle adak etmiştim taa kazanmadan evvel.. Geri kalan parayla da o insanlara hediyeler alacağım.
İlginç bir olay da şudur ki mülakata girmeden önce de bir deli, bana durduk yere "Paran olursa bana telefon al tamam mı?"demişti. Normalde fazla insan yüzlerini hatırlamam. Ama O'nun yüzü hala aklımda. Nerdeyse onu bulup; ona da bir telefon alacağım veya t-shirt kot tarzında daha işine yarar şeyler alacağım..
Benim planım böyle Ya sizin planlarınız?
-Ve hepimizin şu an alacağı ilk maaşla ilgili bir planı vardır.
-Geçen senelerde göreve başlayan arkadaşlarımızın yaptıklarıyla bizim şuan yapmayı planladıklarımızı bu konu başlığı altında yazarken; çok güzel sohbet edeceğimizi umuyorum. İlk yorum benden B)
Ben mülakatlara girerken çok stresli; çıkarken de çok asabi oluyordum. Benim bu halime katlanan onlarca kişi vardı; çünkü normalde sakin ve neşeliyim ama ben böyle bir durumda iken,normal olmayan bir durumda iken, sürekli sağımda solumda oldular. Katipliğe girdim, sıralamada ikinciyim; mülakatta elendim. Mübaşirlikte sıralamada altıncıyım; mülakatta elendim. Ve en sonunda girdiğim onbirinci mülakatımda (İki senede toplam 11 Mülakata girdim) İnfaz Koruma Memurluğunu kazandım. Ailem, arkadaşlarım, akrabalarım, kuzenlerim, komşularım, berberim. sigara aldığım bakkalım yani eşim dostum... çok destek oldular ve her zaman yanımda bulundular. Bir nevi kahrımı çektiler
Benim kendi düşüncem; ilk maaşı ben haketmedim. Benim kahrımı çeken o insanlar haketti ilk maaşımı. Yani, o parayı bir emanet olarak alacağım; ilk olarak bir kurban keseceğim. Ve o kurbandan gram et yemeyeceğim. Fakire fukaraya dağıtacağım. Öyle adak etmiştim taa kazanmadan evvel.. Geri kalan parayla da o insanlara hediyeler alacağım.
İlginç bir olay da şudur ki mülakata girmeden önce de bir deli, bana durduk yere "Paran olursa bana telefon al tamam mı?"demişti. Normalde fazla insan yüzlerini hatırlamam. Ama O'nun yüzü hala aklımda. Nerdeyse onu bulup; ona da bir telefon alacağım veya t-shirt kot tarzında daha işine yarar şeyler alacağım..
Benim planım böyle Ya sizin planlarınız?